۱۳۹۲ شهریور ۲۳, شنبه

اعدام شدگان یک دهه: بیش از '۱۵هزار نفر'



دهه ۶۰ در تاریخ ایران فراموش نشدنی است. طی این سال ها و تا همین امروز و فرداهای دیگر هزاران خانواده با یاد بستگان اعدام شده‌شان روزگار می‌گذرانند. سال های ۶۰ در دو مقطع قابل بررسی است از ۱۳۶۰ تا ۶۴ که نزدیک به ۱۱هزار نفر براساس آمارهای موجود در زندان های مختلف تیرباران یا اعدام و یا زیرشکنجه کشته شدند و مقطع ۶۷ که با فرمان آیت الله خمینی، رهبر وقت ایران گروهی از زندانیان که دوران محکومیتشان را سپری می کردند طی سه ماه به جوخه های اعدام سپرده شدند و از مردادماه تا اواسط آذر همان سال براساس آمارهای موجود بیش از ۴ هزار نفر کشته شدند.
آمارهای این گزارش برگرفته از آمارهای کلیککمیسیون حقوق بشر ایران در سوئد، کلیکگفت و گوهای زندان، و ایران تریبیونال است.
تفاوتی که در اعدام های این دو مقطع وجود دارد نخست سن جوانان است. براساس این آمار در سال ۶۰ نام های دختر و پسر ده ساله در میان تیرباران شدگان دیده می شود و نزدیک به ۳۰ نفر از کشته شدگان زیر ۱۵سال داشتند. اما در مقطع ۶۷ تعداد زیر ۱۵ ساله ها انگشت‌شمار است. آماری که از شهرهای مختلف در ادامه می آید شامل همه کشته شدگان این دو مقطع نیست و تنها کسانی که جلوی نامشان محل اعدام نوشته شده بود، منظور شده است و اگر نام استان جلوی اسمی درج شده بود در فهرست مرکز استان قرار گرفته است.
در مورد کشته شدگان در زندان های اوین و گوهردشت در سال ۶۷باید اشاره کرد که نام کشته شدگان در فهرست تهران و کرج نوشته شده است ضمن اینکه این زندانیان از شهرهای دیگر کشور نیز در تهران و کرج به سر می‌بردند و از این رو تعداد کشته شدگان این دو زندان رقم بالایی را به خود اختصاص داده است.

اعدام شدگان دهه ۶۰ و سال ۶۷ به تفکیک شهرهای ایران

شهردهه۶۰سال۶۷شهردهه۶۰سال۶۷شهردهه۶۰سال۶۷
اراک۷۶۲۲ارومیه۹۵۳۶اردبیل۴۲۱۰
ایرانشهر۴۰ازنا۳۰آغاجاری۲۷۰
استهبان۱۳۳اصفهان۴۵۳۱۰۷آبکنار انزلی۶۰
آستارا۷۰املش۱۰ایلام۲۷۱۸
اسلام آباد غرب۱۳۱۱آمل۱۳۶۷آستانه اشرفیه۳۱
اهواز۱۴۸۸۰ابهر۰۱آبادان۴۰
اردستان۳۰الیگودرز۰۳اندیمشک۰۲
آذرشهر تبریز۰۱بهشهر۶۹۱بابلسر۹۱
بهبهان۵۰۱۰بیجار۵۰بروجن۱۰
بلوچستان۲۰بندر گناوه۲۰بندر امام۱۰
بندرترکمن۲۰بناب۱۰بندرکیاشهر۱۰
بندر ریگ۱۰بم۱۰بوکان۱۰
بیله سوار۱۰بروجرد۸۹۳بابل۱۹۳۲۳
بندرعباس۱۱۲۵بوشهر۶۱۱۶برازجان۲۵۲
بیرجند۱۳۳بانه و سردشت۲۳۰بندرگز۲۹۰
بجنورد۶۲۰بندرانزلی۰۷پیرانشهر۲۰
پاوه۰۱پل دختر۰۲تهران۳۳۱۶۱۳۹۸
تبریز۴۵۰۶۸تنکابن۴۶۱تاکستان۰۱
تویسرکان۰۱تربت حیدریه۴۵۰تایباد۲۰
جهرم۶۰جیرفت۱۰چالوس۱۷۳
چابهار۲۰خرمشهر۱۰خوی۲۶۷
چمخاله۱۰خمام۱۰خرم آباد۵۱۲۶
خلخال۰۱خمین۵۰دزفول۵۰۲۷
دوگنبدان۳۱درگز۲۰درود۲۱
داراب۰۱دیواندره۳۰ده کهنه۲۰
دهدشت۱۰رشت۲۴۲۱۴۶رودبار۳۱
رودسر۴۸۱۳رامسر۴۱۴رضوانشهر۴۰
رفسنجان۱۱۰رامهرمز۴۰زنجان۶۱۳
زاهدان۲۳۱۷سیاهکل۲۱سنندج۱۵۶۷
ساری۱۴۰۰سبزوار۲۹۶سقز۱۳۳
سمنان۱۰۲۲سلماس۳۳سراب۲۰
ساوه۰۱شادگان۴۱شهرکرد۱۰۳
شوشتر۸۰شهرضا۳۱شاهرود۹۱۲
شیروان۴۰شیراز۰۲۲۵صومعه‌سرا۱۵۴
طبس۳۰فومن۱۹۰فسا۳۴۸
فیروز آباد۲۰قوچان۵۲۲قروه۵۰
قائم‌شهر۱۶۶۱۵شهریار۰۱قم۴۴۷
قزوین۶۶۱۸کرند۰۵کرمانشاه۱۷۷۲۹
کرج۰۹۶کازرون۲۳۷کرمان۵۳۱۷
گرگان و کردکوی۱۲۸۳گوهردشت و قزلحصار۰۶۱۶کاشان۶۳
کاشمر۲۰گنبد۱۵۳گناباد۱۰
گرگان و گلوگاه۲۲۵گچساران۲۱۶گرمسار۰۴
گناوه۰۱لنگرود۲۴۵لاهیجان۶۹۲۴
لار۴۱مشهد۴۲۷۰مهاباد۲۶۰
مراغه۱۲۰میانه۹۰مریوان۷۰
میاندوآب۶۰محلات۳۰ماهشهر۲۳۰
مسجد سلیمان۹۷۰میانکوه۲۰ماسال۳۰
ماکو۵۰میناب۱۰ملایر۱۰۱
نورآباد ممسنی۳۰نهاوند۱۷۱مرند۳۱
نیریز۱۰نجف آباد۵۰نوشهر۰۵
نور۶۰ورامین۱۰هشتپر۱۷۲
همدان۱۳۶۰یاسوج۹۰یزد۱۳
۰

سازمان‌های فعال در زمینه زندانیان و اعدامیان دهه شصت

  • گفت و گوهای زندان:

گروهی از زندانیان سیاسی سابق با انتشار نشریه یاد زندانیان جان باخته را زنده نگه می داشتند. در سال ۱۳۸۴ یک گروه از این زندانیان سابق که خاطرات همبندان خود را با نام گفتگوهای زندان منتشر می کردند با فراخوانی نخستین سمینار با نام "کشتار زندانیان سیاسی درایران" را در شهر کلن آلمان برپا داشتند. از آن تاریخ به بعد هر دو سال یک بار این گروه گردهمایی برگزار می کند. در کنار سمینار برای نخستین بار نمایشگاهى از نام و مشخصات و عکس حدود ۳۰۰۰ تن از اعدام‌شدگان سال ۱۳۶۷و نمونه‌هایى از نامه‌هاى اعدام‌شدگان و کارهاى دستى‌شان به نمایش گذاشته شد. این گروه از زندانیان سیاسی سابق دریافت هرگونه کمک از نهادهای حقوق بشری و یا دیگر سازمان های بین المللی را رد می کنند و هزینه های برگزاری گردهمایی ها و نشریه و کتاب را تنها از کمک های اعضا تامین می کنند.

  • بنیاد عبدالرحمان:

بنیاد عبدالرحمن برومند در تارنمای رسمی خود را نهادی برای پیشبرد حقوق بشر و دموکراسی (مردم سالاری) در ایران معرفی می کند که "غیر انتفاعی و غیر دولتی که به یاد دکتر عبدالرحمان برومند، وکیل دادگستری پایه گذاری شده است.این بنیاد در مورد امور مالی فعالیت های خود می نویسد که " از حمایت مالی افراد و سازمان های خیریۀ متعددی برخوردار است. ۴۵درصد بودجۀ سالیانۀ بنیاد برومند از سازمان های خیریۀ خصوصی آمریکایی، ۴۵درصد آن از سازمان های خیریۀ خصوصی اروپایی، و ۹درصد بودجه اش از بنیاد ملّی برای دموکراسی (ند) تأمین می شود. ند سازمانی است غیر دولتی و غیر انتفاعی، که بودجه اش از طرف کنگرۀ ایالات متحدۀ آمریکا تأمین می شود اما از دولت مستقل است و تحت نظارت هیئت مدیره ای مستقل و غیر حکومتی اداره می شود.

  • عدالت برای ایران:

این سازمان پس از انتخابات بحث برانگیز سال ۱۳۸۸ ایران آغاز به کار کرد. و فعالیتش را "ثبت و مستند سازی موارد نقض حقوق بشر با رعایت استانداردهای حقوقی بین المللی از سویی و تلاش برای پاسخگو کردن ناقضان حقوق بشر در عرصه بین المللی " عنوان می کند. این سازمان از دو پروژه نام می برد که هم زمان در دست دارد پروژه "جنایت بی عقوبت" با هدف مستند سازی موارد شکنجه جنسی علیه زندانیان سیاسی زن پس از انقلاب ۵۷ و دومین پروژه "پرونده سازی برای ناقضان حقوق بشر" است. در تارنمای این تشکل از کمک های شبکه زنان تحت قوانین مسلمانی (WLUML)، بنیاد هیوس و نیز مبتکران و مجریان جایزه لاله مدافعان حقوق بشر هلند قدردانی شده است.

  • ایران تریبیونال:

این تشکیلات در معرفی خود هسته نخست شکل گیری‌اش را از اردوی تابستانی تشکیل شده در یکی از جزایر اطراف استکهلم سوئد در اواخر شهریور ۸۶ اعلام کرده است که "با حضور جمعی از اعضای خانواده های جان سپردگان دهه شصت و زندانیان سیاسی جان به‌دربرده از کشتار زندانیان سیاسی در این دهه،" تشکیل شده و این گروه "کارزاری را برای رسیدگی به کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت، با یاری و همراهی فعالان عرصه های سیاسی و اجتماعی آغاز کردند. دست اندرکاران ایران تریبونال می گویند که "همگامان" این گروه در تورنتو و کالیفرنیا "به صورت خودجوش با تشکیل دو شبکه اجتماعی، اقدام به جمع آوری کمک مالی مردمی برای برگزاری مرحله دوم دادگاه کردند.
ارسال شده توسط در

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)